Ze is al vroeg haar moeder verloren, en mist haar nog elke dag.
Vandaag mag ze kijken naar haar “voormoeder” lijn.
Ze legt haar moeder, oma en die haar moeder en allemaal in een mooie cirkel in de paddock.
Tinky bekijkt ze stuk voor stuk.
Bij de voormoeders rond de oorlog komt er iets boven over honger en stikken.
Ze voelt het bij haar keel en dat is wel een ding.
Zij heeft elke dag moeite met eten.
Ik houd van het leven, en om te leven moet ik eten.
Waarom wil het dan niet?
Ze mag ernaar kijken en samen met Tinky brengen we rust in de lijn.
Het mag er allemaal zijn.
Tinky duwt alle pionnen die staan voor etensissues om.
Net alsof ze geen taak meer hebben.
En er valt een druk weg. Tinky loopt weg.
En zij, zij kijkt en lacht. Het is niet meer nodig.
Ze staat bij haar moeder. Ze zegt: “Ik voel dat mijn moeder trots op mij is.
Op haar eigen plek in het systeem voelt ze nu alle vrouwenkracht.
Ze dankt al haar voormoeders voor wat ze mocht zien en voor het leven.
Op dat moment vliegt er een kudde ganzen over.
Ganzen zijn sociale dieren en trekdieren. Ze leven in “kudde’s” net als paarden.
Samen dragen ze zorg voor hun eigen kroost.
En als er een bedreiging is, dan vormen de volwassenen en beschermende cirkel.
Zo mooi dat alle voormoeders nu in een cirkel lagen!
De gans nodigt je uit om je dromen te volgen en te vertrouwen op je eigen innerlijke kompas.
Voel je vrij om daar heen te gaan waar je wilt.
Geniet wat het leven je te bieden heeft en geniet ervan.
Ze knuffelt Tinky nog een keer en ze is blij en opgelucht!